Η παράσταση δεν είναι φώτα δεν είναι σκηνικό
είναι οι άνθρωποι εσείς κι εγώ
Είναι οι γυναίκες που μας ρωτούν
είναι τα παιδιά που μας κοιτούν
έτσι που εσείς καθώς κι εγώ
αφήνουμε την ωρα
να πηγαίνει μόνη της
Η παράσταση δεν είναι φώτα δεν είναι σκηνικό
είναι οι άνθρωποι εσείς κι εγώ
είναι η αδιακρισία σας στη μοναξιά μας
είναι η αναπνοή σας στη σιωπή μας
τέλος είναι η αγάπη σας
Για μας…
